Mijn vader jaagt al bijna zijn hele leven en hij was een lange tijd boswachter. Minstens 2 dagen in de week en het volledige weekend besteedde hij met het onderhouden van de jacht, met tellingen uitvoeren, met controleren op stroperij en met verdelging. Zodra ik een moment vrij had, trok ik mee het bos in. Het liefst spendeerde ik al mijn vrije tijd in de natuur. Na mijn 16de is dat tijdelijk wat afgezwakt omdat andere zaken belangrijker werden. Toen het einde van mij studies naderde en ik even wat tijd had voor ik begon te werken, zag ik mijn kans schoon om eindelijk eens werk te maken van het jachtverlof! Ik schreef mij in bij het instituut voor jachtopleiding
en elke week trok ik naar Torhout om daar de theoretische lessen bij te wonen. De ene docent was al aangenamer om naar te luisteren dan de andere, maar ik heb er wel heel veel bijgeleerd. Vooral onze docent rechten is mij bij gebleven. Een wat oudere advocaat die al graag eens mopje maakte. Vooral zijn passie voor jacht en het onophoudelijk enthousiasme voor de Jachten van de Kroon. Ik hoor het hem nog zeggen: “Je weet waarvoor je studeert. Ga er voor de volle 100% voor want de Jachten van de Kroon is de mooiste beloning die je ooit kan krijgen! Nergens anders zijn de berspaden zo perfect bij de start van het seizoen als daar. De kans om een dier te doen schrikken door op een takje te trappen, is daardoor minimaal.” Het wekte zeker mijn interesse, maar aangezien er slechts 2 geslaagden per provincie mogen gaan, had ik er niet veel hoop op.
Voor ik het wist zat ik op het theoretisch jachtexamen in de expohallen van Gent. Omdat ik de cursus goed geleerd had, had ik niet veel stress, maar ik was wel onder de indruk van de opkomst. Van de 500 deelnemers voor het theoretisch examen haalde een groot deel het praktisch examen echter niet. Ik was één van de gelukkigen die wel geslaagd was. De voorbereidingen op het praktisch examen konden beginnen! Beide delen van het praktisch examen verliepen goed en 8 maanden later gebeurde het onverwachte! Een brief met de stempel van de Belgische kroon op! Ik was één van de gelukkigen die naar de Jachten van de Kroon mocht gaan voor de komende 2 jachtseizoenen!
Aangezien ik in West-Vlaanderen woon, werd ik uitgenodigd voor de koninklijke jacht in het bos van Saint-Michel Freyr bij Saint-Hubert. Ik heb daar echt prachtige momenten mogen beleven. De ene gids nam je mee op bersjacht over geveegde paden exact zoals de docent rechten ze had beschreven, de andere nam je dan weer mee van de ene aanzitkansel naar de volgende op zoek naar het perfecte schot. In mijn eerste jaar heb ik enkele prachtige edelherten kunnen spotten, maar deze mochten niet gestrekt worden. Erg was dat allerminst, want alleen al deze dieren van zo dichtbij bezig zien in hun natuurlijke habitat, dat was voor mij meer dan prachtig. Wat ik zo mooi vind aan deze manier van jagen is de rust die heerst in het bos en onder het wild. Je hebt tijd om het perfecte schot te plaatsen in een jachtkansel. Het stuk wild dat je strekt weet niet eens wat er gebeurt is.
Ik herinner me de 8 outings nog als gisteren. Telkens spannende, mooie momenten. Een prachtige herinnering was van één van de laatste aanzitjachten. Die zat er bijna op en ik had er geen hoop meer op. De duisternis begon in te vallen toen mijn gids plots fluisterde: “Sanglier!” Ik kijk en zie op de dreef een rotte everzwijnen uit het hoog gras komen. Er waren veel relatief kleine everzwijntjes bij en ik kon daar eentje uitpikken. Ze stonden op ongeveer 130m. Ik koos een everzwijntje uit en wachtte geduldig tot het stil stond. Het stopte en ik haalde de trekker over. Ik herlaad direct, zet mijn wapen op safe en we dalen van de kansel af om het stuk te gaan zoeken. We stappen uit het bos de dreef op toen plots de everzwijnen van overal kwamen. De gids wijst naar mijn bersstok en ze
gt: “Allez tirez!” Ik zet mijn stok in het gras, leg een tweede maal aan en schiet. Opnieuw 1 grote vuurbal maar het stuk ligt ter plaatse. Ook het eerste stuk was een mooi schot en lag maar 3m van de aanschotplaats. Wat een prachtig einde van een mooie aanzitjacht.
Mijn tweede jaar was eigenlijk het mooiste jaar van de 2. Ik heb te veel wild gezien om op te noemen. Tijdens één van de bersjachten botsen we plots op een prachtig hert dat neer lag in het hoge gras. De wind zat gunstig waardoor we 20 minuten konden blijven kijken terwijl het maar een goeie 20m van ons verwijderd was. Het hert stond op een bepaald moment recht en keek ons recht in de ogen. Na een 5-tal minuten draait het zich trots om en wandelt het bos in. Enkele minuten later botsen we op een solitaire zeug die al een half veld had omgeploegd. We wandelen rond het veld om een goed schot te kunnen plaatsen. Ik neem rustig mijn tijd en schiet. De zeug valt ter plaatse waar ze aan het woelen was in de aarde. Mijn gids was meer dan tevreden! Verder heb ik nog een hinde kunnen strekken gedurende 1 van de 8 outings vanuit een jachtkansel.
Bij het tweede jaar van de Jachten van de Kroon wordt je ook uitgenodigd op 1 stille drukjacht. En dit was oprecht tot nu toe de mooiste jachtdag van mijn leven. Perfect georganiseerd en veel geluk hebben hiervoor gezorgd. Er waren 4 driften die dag. De eerste was niet veelbelovend en er vielen bijna geen schoten. Zelf heb ik niets gezien. Bij de tweede drift vielen na 2 minuten schoten bij mijn buur en dan begon het pas echt. In de verte zie ik een hinde gevolgd door een 5 tal everzwijnen een dreef oversteken waar ik zicht op had vanuit mijn kansel. Er moest binnen een straal van 70m geschoten worden op stilstaand wild dus hier had ik geen kans, maar enkele seconden later komen er een 12-tal everzwijnen uit het bos. Ze stoppen op dezelfde dreef en slechts 20 a 30m van mij verwijderd. Ik leg aan en schiet. De everzwijnen bleven echter komen en ik kon nog 3 keer schieten. Hoogstwaarschijnlijk had ik het eerste everzwijn gemist want dat werd niet teruggevonden. Dat toont aan hoe belangrijk het is om je wapen en zijn ballistiek goed te kennen en die kennis in het veld te gebruiken. Ook de tijd nemen vooraleer een schot te plaatsen is uitermate belangrijk.
Op weg naar de kansel voor de derde drift, worden mijn gids en ik bijna omver gelopen door drie hoogvluchtige hindes. Nog voor ik op de kansel kan kruipen, loopt een rotte van om en bij de 13 everzwijnen weg. De kans om nog een stuk te strekken was groot en 10 minuten later was het zover. Mijn kansel stond op een helling in het bos en er kwam een andere rotte everzwijnen rustig de helling opgewandeld. Ik leg opnieuw aan en plaats een mooi schot. Tijdens deze drift passeerden nog enkele hoogvluchtige hindes en een hertenkalf. Tijdens de laatste drift komt 5 minuten nadat ik zit, een prachtige spitser, gevolgd door enkele hindes en een hertenkalf. Hier heb ik nog een hertenkalf en hinde kunnen strekken. Zomaar eventjes 5 stuks op 1 dag. Een dag die in mijn geheugen gegrift staat!
Met vriendelijke groet,
Michiel Pynoo