M’n landbouwopleiding volgde ik in Dronten. Een dorp in het nieuwste stukje Nederland, namelijk de Flevopolder. In het begin ging ik nog wel eens met de trein van Brussel tot Lelystad en dan van daaruit met de bus. Een halve dag was ik onderweg voor dik 200 km, een ramp,… Het enige moment van ‘openbaring’ was als je het stuk tussen Almere en Lelystad passeerde. De Oostvaardersplassen! Een gebied van ongeveer 6000 hectare dat ooit industrie zou worden. Eind jaren ’60, toen de polder stilletjes aan bewoond werd, bleef het braak liggen in afwachting tot er ruimte voor industrie nodig was. Ondertussen echter ontwikkelde er een prachtig stuk natuur. Het bijzondere is dat dit een groot aaneengesloten stuk natuur is op een voedselrijke bodem, een voedselrijk moerasgebied. De industrie is er dus nooit gekomen. In de jaren ’80 werden er grote grazers geïntroduceerd om te voorkomen dat het gebied zou verbossen. De prille rewilders hadden zo hun eigen speeltuin en brachten er heckrunderen en koninkpaarden naartoe. Dit zijn imitatie-oerrunderen en imitatie-oerpaarden. Ook werden er edelherten geïntroduceerd. Omdat de moderne mens ervan overtuigd is dat je de natuur zijn gang moet laten gaan, bleef de populatie grote grazers groeien. Tijdens de winter van 2017-2018 was er plots niet genoeg voedsel meer, maar de natuur moet zijn gang kunnen gaan, volgens de moderne mens, de ‘homo urbanized’. Het gevolg was dat er massa’s dieren stierven van de honger. Er is toen een quotum gekomen van 1100 grote grazers voor het gebied om te voorkomen dat de situatie zich zou herhalen.
Ik weet niet precies hoe ik het moet noemen, maar ondanks deze beslissing lopen er ondertussen toch weer 2100 edelherten, ongeveer 400 heckrunderen en tussen de 300 en 400 koninkpaarden rond. Dat wil zeggen dat er ongeveer 1600 edelherten moeten worden afgeschoten, een 100 Heckrunderen en een 50-tal paarden. Als jongjager vind ik dit hallucinant. Het doet me eigenlijk een beetje denken aan de situatie die we hier in Limburg momenteel hebben met de everzwijnen. Er wordt al enige tijd actief opgeroepen om gronden uit te kleuren zodat ze niet meer bejaagd kunnen worden. Steeds meer gemeenten, ocmw’s, kerkfabrieken kleuren uit. Als het dan plots uit de hand loopt met onze sus scrofa, dan wordt er zowel vragend als verwijtend naar de jagende medemens gekeken.
In plaats van op tijd met populatiebeheer te beginnen, laat men het eerst uit de hand lopen om dan plots met bijzondere methodes als vangkooien voor everzwijnen uit te pakken. Dit zal vast doeltreffend zijn, maar in plaats dat er iets te verdienen valt aan jachtconcessies of pacht, wordt dit bekostigd door de burger en belandt het vlees voor het grootste deel in de destructie.
Terwijl ik hier wat mijmerend op het klavier zit te tokkelen, met tussendoor een slok van m’n pintje besef ik dat jacht niet alleen fijn is. Het is niet alleen in de natuur zitten. Het is niet alleen maar herinneringen opbouwen. Het is niet alleen fijn uit met vrienden en de hond. Nee, jacht is in sommige gevallen ook nodig!
Met weidelijke groet, Thomas Linssen
Team Jagersliga / Landbouwer
Lees ook dit kritisch artikel over de Oostvaardersplassen