1 Mei, de dag waar elke grofwildjager naar uitkijkt: de reebok gaat open. Ik kon deze keer naar mijn vertrouwde plek in Eupen. Ik vraag nog maar eens aan de vrouw of ze niet meegaat. Ditmaal zou ze wel meegaan en wel voor de eerste keer mee op aanzit.
We vertrekken, maar iets later begint het te overtrekken en al snel wordt het weer slechter. Bij aankomst in Eupen begint het pijpenstelen te gieten en tot overmaat van ramp onweert het nog ook. Nog even luisteren naar de orders van de jachtheer en wanneer het duidelijk is wat we mogen schieten, gaan we naar de plaats van de hoogzit.
Aangezien het jachtgebied tegen de Duitse grens aanligt, parkeren we onze auto in Duitsland en wandelen we terug naar onze hoogzit. Na 800 meter ploeteren door de modder en de regen komen we aan.
Kelly heeft hoogtevrees en gaat dus met een beetje schrik naar boven. Eenmaal op de plaats alles goed leggen, het geweer terug laden en uitkijken. We zitten nog geen 5 min en Kelly zegt: ‘kijk daar iets verderop in de dreef!’ Ik zeg: “dat kan niet jong, we hebben zoveel lawaai gemaakt!” Ik neem de verrekijker en ja, daar staat een smalree te grazen. De hoop groeit dat er toch nog een kleine bok tevoorschijn komt. Even meten hoe ver ze staat. Oei… 280m dat ligt ver buiten mijn comfortzone! Nadat ze tientallen keren in en uit de dekking getreden is, is ze ondertussen, tussen de buien door, dichterbij gekomen.
Ik geef het op want er gaat volgens mij toch geen bok meer voorbijkomen. Het wordt stilaan droger En het bos wordt een mooi decor waarbij de zon romantisch tussen de bomen schijnt. Ik vraag eens aan Filip wat hij al gezien heeft en krijg een “nog niet veel” als antwoord. De hazen beginnen rond te lopen op de dreef en in de gracht. Plots zegt Kelly: “kijk daar een mooie bok op het gras langs de boom, maar wat heeft hij aan zijn achterpoot”? Hij loopt inderdaad wat raar. Ik kijk met de verrekijker en zie een grote wonde aan zijn achterpoot. Waarschijnlijk een aanrijding gok ik. Even goedkeuring vragen, ik krijg een ‘Ja’ en daar vertrekt het schot. Hij gaat ter plekke neer, ik tril van emotie en zit een beetje in trance. Daar ligt hij mijn eerste bok in België geschoten! Een 1-mei-bok!
Even wat foto’s nemen zodat we de herinnering kunnen delen op smoelenboek en Instagram. En ook niet te vergeten, mee te doen aan ‘meibokken’ van jagersliga! Een mooie 6-ender, samen met mijn vrouw, wat een super ervaring! Op naar nog mooie momenten samen met haar in het veld en het bos! Ze vertelde me dat het zeker niet de laatste keer is dat ze meegaat. (me happy) De dag erna kan het werk beginnen: het verwerken van het wildgebraad, want we vertrekken over 3 dagen naar Tsjechië op bokkenjacht.
Stijn Mebis
Team L