"Een emotioneel beladen onderwerp is het moeilijkste om te verwoorden en het makkelijkste om te misbruiken door de tegenstanders van de jacht."
De sluiting van de jacht op patrijs in verschillende Vlaamse WBE’s, zorgt voor hoog oplopende woordenwisselingen, emotioneel beladen uitspraken en niet constructief opbouwende acties. Daarom is het soms beter wat te wachten tot de rationele gedachtegang terug de bovenhand neemt vooraleer reacties neer te pennen.
De feiten zijn wat ze zijn. De jacht op de kleine akkervogel, ons allen heel geliefd, is op veel locaties gesloten door de huidige minister en bij uitbreiding door haar volledige administratie. We worden hier allerminst vrolijk van gezien de inspanningen die wij als jager reeds jarenlang aan de dag leggen om deze akkervogel van de ondergang te redden. Maar nogmaals, de beslissing is gevallen en die terugdraaien zal niet onmiddellijk aan de orde zijn.
Dat het kabinet van mevr. Demir de jacht niet gunstig gezind is, is redelijk duidelijk. Meer inzet van de natuurinspecteurs in het veld met als ogenschijnlijke opdracht het bewijzen van illegale praktijken, leidden reeds tot de sluiting van de jacht op kleinwild in enkele WBE’s. Koren op de molen van de anti’s.
Het zwaard van Damocles bengelt boven het hoofd van de hele jachtscene. Jagers hebben ook veel te verliezen. De passie voor de natuur en alles wat erin leeft. Men vergeet dat door het beperken van de mogelijkheden van jagers, de passie in het eigenhandig (financieel) steunen van de natuur, mee dreigt te verdwijnen. Het verdwijnen van onze passie met in zijn kielzog de jacht in Vlaanderen is net de ultieme droom van sommige spelers.
Wat kunnen we nu leren uit de voorbije 2 jaar? Niet roepen dat deze werkwijze niet kan, maar leren uit de acties van de overheid. Mevrouw Demir en haar kabinet hebben alle pijlen van wat wettelijk mogelijk is op hun boog zitten en niets is gevaarlijker dan mensen die een doelstelling voor ogen hebben en daarbij dan ook nog eens alle wettelijke mogelijkheden kunnen gebruiken.
Jagers weten als geen ander wat in de natuur leeft en hoe het buitenleven zich manifesteert. Waar we nog een weg hebben af te leggen, is in de bureaucratische manier van benaderen. De “wat op de computer staat is waarheid”-mentaliteit.
Hierin scoren we gewoon slecht en net dat lijkt het kleine akkervogel nu fataal geworden te zijn. Tellingen zullen zeker gebeurd zijn, maar misschien net niet intensief genoeg. Of cijfers werden niet altijd even duidelijk gecommuniceerd en daar worden we nu op afgerekend. Een pure vorm van bits en bytes, van documenten en papier. Een stadsmentaliteit waarbij onze maatschappij nog verder verzand in internetwaarheden.
Mijn advies aan iedereen die een leidende rol speelt binnen de jacht: betrek de jeugd in de jachtactiviteiten. Ze staan te popelen om tellingen uit te voeren. Ze werden geboren in het technologische tijdperk en kennen de digitale wereld als geen ander. Ze kunnen ons helpen met het vertalen van het gezonde boerenverstand naar de digitale cijfers en gegevens.
Deze veldslag kunnen we als geklasseerd beschouwen, maar hou de moed erin om verder te strijden en om ons te brengen naar 'Jacht 2.0'. We moeten en mogen ons als jager niet schamen. Integendeel. We moeten er fier op zijn dat we de natuur onderhouden, opbouwen en cultiveren. Het is één van de kortste voedselketens die er bestaan. Heerlijk wildbraad geoogst door een jaar noeste arbeid .
Met weidelijke groet,
Wim Sonck
bestuurslid Jagersliga