Jef belde een paar weken geleden. “Thomas, kun je morgen effe helpen een aanzitladder te plaatsen?” We spraken af nadat ik de kinderen naar school gebracht heb.
De volgende dag stonden we daar met dat spektakel tussen veld en bos. Ik hoorde een roofvogel-achtig geschreeuw. “Wat is dat voor vogel?” vroeg ik aan Jef. Er zitten daar veel buizerds, ik heb er een keer een havik een duif zien slaan en aan de andere kant van het bos heb ik vorig jaar mogen genieten van de strijd tussen een kievit en een rode wouw. “Dat is een zwarte specht, Thomas”. Plots kon ik me herinneren dat er vorig jaar een geluidsopname rondging op FB om te raden welke vogel het was. Dat klonk inderdaad ook zo. Ik kon me niet herinneren ooit een zwarte specht gezien te hebben, dus ik vroeg wat de beste moment was om m’n geluk te beproeven. “Oh”, zei Jef, “gewoon onder de middag rondwandelen hier, dan krijg je ze wel te zien, ze zijn erg actief de laatste week!” We gingen verder met ons werk. Op het moment dat we de ladder omhoog steken, richting de boomstam vliegt er rechts van ons een behoorlijk grote, zwarte vogel weg. “Daar heb je ze, Thomas!”. De zwarte specht vloog niet typisch golvend, zoals ik het van bonte of groene spechten weg, maar in rechte lijn verdween hij tussen de bomen. Even later hoorde we weer het gekrijs. De volgende ochtend zat ik op de ladder, ongeveer een uurtje voor zonsopgang. Het vroor een paar graden en ik kroop wat verder in m’n jas. Heerlijk, zo’n laddertje tegen een boom. Vlak voor zonsopgang gonsde het plots van de vogeltjes. Ondanks de vorst hing het voorjaar al in de lucht. Even later volgde het geluid van een paar fazanthanen. Ik kon 3 verschillende hanen lokaliseren. En toen plots hoorde ik het geroffel. Diepe, harde slagen, geen kort salvo, maar rustig en het blijft maar duren,... Ook zonder een ree te zien kan een ochtendje aanzitten puur genieten zijn! Zwarte spechten leven verscholen in gemengde bossen. Zwarte spechten hakken ieder jaar een nieuw nesthol uit. Meestal in een dikke eik of beuk. Foerageren doen ze liever in het naaldhout. Ze zijn verzot op bosmieren, maar eten ook larven en kevertjes. Vanaf maart tot mei broeden ze 1 keer. Ze leggen 3 tot 5 eieren die na een kleine 2 weken uitkomen. Nog eens een maand later vliegen ze uit. Zwarte spechten zijn echte standvogels. De jongen trekken weg op zoek naar een eigen territorium. Eens gevestigd blijven ze daar hun hele leven.
Thomas Linssen.